DÜŞÜNÜRKEN YAPTIĞIMIZ SİSTEMATİK HATALAR

Genç adam babasına mutluluğun sırrını sorar. "Pencerenin yanına git, dışarı
bak ve bana neler gördüğünü ve gördüklerinin sana ne

hissettirdiğini söyle" der babası. "Sokağı, dolaşan, gülen, tartışan,
alışveriş yapan, birbirine sarılan, kavga eden insanları görüyorum.
Gördüklerim dışarıda bir yaşam olduğunu düşündürtüyor ve kendimi iyi
hissediyorum." diye cevap verir genç adam. Babası tekrar
sorar: "Şimdi aynanın karşısına git. Gördüklerini ve hislerini bana söyle."
"Doğal olarak kendimi görüyorum ve sadece kendimi gördüğüm
için yalnız hissediyorum." der genç adam kafası biraz karışmış olarak. "İki
seferde de bir cam parçasına bakıyordun. Bana aradaki farkı
söyleyebilir misin?" diye sorar yaşlı adam. "Birincisinde dışarısını ve
insanları görmemi sağlayan temiz bir camdan bakıyordum, ikincisinde
ise kendi görüntümü bana yansıtan arkası sırla kaplı bir camdan bakıyordum."
"İşte evladım, mutluluğun sırrı  da burada yatar: Eğer
dışarıdaki insanlar ve kendi arana sırrın girmesine izin verirsen kendini
görürsün."